ALBASTI / UYKU FELCİ

Bak şimdi, pek korkunç bir hikaye anlatacağım. Arkana yaslan, tutun bir yerlere fena bir hikaye geliyor sana. Çocukken ödüm kopardı anlatacağım şeyden, çok korkardım, şaka yapmıyorum sırf bu sebepten uyumak istemedim geceleri hatırlıyorum. Çünkü hep ama hep gece olurdu mevzu. Sibel ile aynı odada kalırdık, bakardım kardeş ohh mışıl mışıl uyuyor, bende gözler far görmüş kedi gibi. İtiraf ediyorum, kısakanırdım melekler gibi uyuyan kardeşimi, bu niye bana oluyor diye.

Anadolu'da  “al bastı” veya “karabasan” derler adına.  Hani hatırlıyor musun Lilith’i anlattığım yazıda da bahsetmiştim bundan.

İsmi çeşit çeşit olan bu durum ile bendeniz çocukken tanıştı. Tam uykuya dalarken, yani tam o uyku ile uyanırlılık arasındaki halde iken, birden tüm bedenini kaplayan bir ağırlık çökerdi üstüme. Bu öyle bir ağırlıktı ki, parmağımın ucunu dahi oynatamazdım. Ben ancak nefes alışlarımı hızlandırarak yanımdakini uyandırmaya çalışırdım. Zaten başka da bir şey yapmak mümkün olmazdı.

Dediğim gibi daha küçükken tanıştığım Al Bastı, bazen aylarca uğramaz bazen de birkaç gece üst üste gelirdi. Çok sık olmadığı ilk zamanlarda ve kendim de uydurduğumu sandığım için, aileme hiçbir şey söylememiştim. Ama ailesine söylemeyen ben ne yaptım? Gittim 11-12 yaşlarındaki, yaşıtlarımla konuştum. Aman Allahım! Konuşmaz olaydım meğer neler neler varmış benim arkadaşlarda! Dinledikçe bende bir ufuk bir ufuk görmen lazım, ufkumun açılmasından kapanamayacağım neredeyse. Cinlerden giriyoruz,  şeytandan çıkıyoruz. Bunların kaşını gözünü kuyruğunu boynuzunu falan anlatıyor benimkiler, sanırsın sabah akşam beraberler. Dinlerken çok heyecanlı amma lakin eve gidipte gece olunca fena.  Zaten ödlek olan ben artık neredeyse tuvalete gitmeye korkar hale geliyorum. Her an bi yerden, yeşil bi yaratık çıkacak veya biri arkamdan tıslayarak “seni götürmeye geldim” diyecek diye.

İş içinden çıkılmaz bir hale gelince anneme anlatmıştım, şaşırmadı ve kolay dedi yastığımın altına bir makas koydu, birkaç gece benimle uyudu. Hatırlıyor musun Lilith’i anlatırken, loğusa kadınlara gelmesin diye yastıklarının altına bıçak veya makas konulduğundan bahsetmiştim.

Aslına bakarsan hikaye eski, Lilith’e kadar gidiyor. Anadolu’da ve tüm Türk boylarında “albastı” dan bahsediliyor. Türklerin İslam’dan önceki dini olan Şamanizm’de bol bol bahsediliyor Albastı’dan... Albastı’ya dair bilgileri okudukça şaşkınlığım arttı çünkü bu durum Şamanizm ile sanırlı değil, Kuzey ülkelerinden, Avrupa ülkelerinden, Meksika, Hindistan, Çin, Japonya’ya kadar birçok kültürde ve hatta neredeyse Dünya’nın tüm kültürlerinde değişik isimlerle yer alıyor. Ve çare neredeyse aynı makas bıçak gibi kesici bir alet veya dualar, muskalar. Tevekkeli değil annemde ilk öğrendiğinde hemen yastığımın altına makas koymuştu.

İşin bilimsel kısmına gelirsek, bu duruma “uyku felci” diyor uzmanlar. Uyurken, rüyada gördüklerimizi bedenimiz aynen yapmasın diye, beyin REM uykusunda iken, sinirlere sinyal gönderen birçok yeri kapatıyor imiş. İşte uyku felci bu halde iken oluyormuş. Yani REM uykusundan uyanık duruma geçse de beden, felcin devam etmesiyle oluyor imiş. Dolayısıyla bilincin açıkken hareket kabiliyetin sıfırlanıyor imiş.

Vallahi bende şahidim :) gerçekten zihnin açık, bilincin yerinde oluyor ama bedeninin hiçbir yerini bir milim kımıldatamıyorsun.   

Al Bastı veya Uyku felci, adı her ne ise ilginç bir deneyim. Bedenin özgürce hareket edebilmesinin ne büyük bir nimet olduğunu hatırlatan, beden ve beyin senkronizasyonunun ne kadar önemli olduğunu anlatan bir deneyim...