22 Ocak 2016 Cuma


2015’e VEDA EDERKEN


Sevgili 2015 itiraf etmeliyim, başkalarına geldiğin kadar zor gelmedin bana. Yaşattıkların hafif sarsıcı hafif kendine getirici cinstendi. Düşünüyorum, biraz daha düşünüyorum, evet eminim zor değildin benim için J

Acıtmadan öğrettiklerin elbette beni diğer tüm yıllar gibi biraz daha büyüttü, biraz daha farklı bakabilmeyi öğretti. Sevgili 2015, benim için nefes alma yılıydın, durma ve bakma yılıydın, anlayabildiklerimi sindirme yılıydın. Çoğu kez yüksek enerjili, keyifli, sakin bir yıldı, teşekkür ederim sana.

Nefes alma yılıydı diyorum çünkü 2011-2014 arası oldukça zorlayıcıydı. Çünkü o yıllara dek çözmem dönüştürmem gereken çoğu şeyi zamanında yapmadığım için, biriktiği için bu üç yıla sıkışmıştı. Ve 2015 yılı da olan herşeyi gözlemleme yapma şansı verdi bana. İyi de oldu.

Yaşamımız budur, ne olmak için geldiysek bu oyun alanına, olabilmek için olaylar ve insanlar çıkar karşımıza. Bizler oradaki çer-çöpe takılıp, manadan uzaklaşırsak, görev yeterince yerine gelmemiş olur. Ve öğreti kendini tamamlamak için benzer kişi ve ya olayları karşımıza çıkarmaya devam ederek çemberi kapatmaya çalışır. Eğer “bunlar hep beni buluyor” dediklerin var ise, bil ki öncelikle anlaman ve dönüştirmen gereken konuların bunlardır. Ve sen olanların altındaki manayı çözmedikçe aynı veya benzer olayları yaşamaya devam edersin. 

Yaşadıklarımız her zaman kendimizle ilgilidir, çünkü bu yolculuk kendi ruhlarımızın yolculuğudur, başkalarının değil. Yaşamımız boyunca başkalarına dokunuruz, başkaları bize dokunur, her düzeyde çokca paylaşım olur, kendimizi gerçekleştirmek için olmalıdır da. Hayat içinde birbirimizin hem öğrencisi hem öğretmeniyizdir. Bu gezegende bireyselliği öğreniyoruz, bütünün parçası olan, bireyselliğini keşfetmeye çalışan, bunu yaparken bütünün bir parçası olduğunu unutmayan, kendini gerçekleştirmeye çalışan insan bedenindeki ruhsal varlıklarız. Algın burada olmalı, dengeyi kurmakta olmalısın yani hem dünyevi hem ruhsal olduğunu daima hatırlamalı ve olan herşeye bu çerçevede bakabilmelisin.

2015 de benim çok büyük öfkelerim, kızgınlıklarım, kırgınlıklarım olmadı.

Diyeceğim o ki sevgili okuyan, 2015 çoğu kişiyi zorladığı kadar seni de zorladıysa şikayet etmek yerine neleri öğrendiğine bak. Kendinin nasıl bir farklılıkla olanlardan çıktığına bak. Bazen bunu söylediğim kişilerden aldığım “herkese güvenmemeyi öğrendim”, “bencil olmayı öğrendim”, “inanmamayı öğrendim” gibi cümleler değildir anlaşılması gerekenler. Çünkü bunlar yukarıda bahsettiğim çer-çöpe iyi örnektir. Bunlar değildir yaradılışın bize öğretmek istedikleri. 

Lütfen önyargısız, olabildiğince tarafsız yeniden bak yaşadıklarına, gerçekten ne için yaşamış olabilirsin bunları?

2015 de neleri keşfettin?

2015’te ruhun adına, yaratılış adına neleri farkettin? 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

GİTME Bİ YERE Tanıştığımızda yazın ilk ayıydı. Küçük bir odada kalorifer peteğinin önünde masmavi bakıyordun bana.         ...